تلفیق فناوری و هنر در طراحی فضاهای عمومی با تاکید بر اصول معماری دیجیتال

چکیده

تلفیق فناوری و هنر در طراحی فضاهای عمومی با استفاده از اصول معماری دیجیتال، تحولی نوین در تجربه کاربران از محیط‌های شهری ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف تحلیل اثرات و چالش‌های ادغام فناوری و هنر در فضاهای عمومی انجام شده است و از طریق مطالعه مروری و بررسی نمونه‌های عملی به بررسی مزایا و محدودیت‌های این رویکرد پرداخته است. یافته‌ها نشان می‌دهند که فناوری‌های نوینی مانند سیستم‌های هوشمند، نورپردازی تعاملی و نمایشگرهای دیجیتال نه تنها به بهبود زیبایی‌شناختی فضاهای عمومی کمک می‌کنند، بلکه حس تعلق اجتماعی و مشارکت فعالانه کاربران را افزایش می‌دهند. همچنین، این فضاها با ایجاد محیط‌هایی انعطاف‌پذیر و تطبیق‌پذیر با نیازهای کاربران، تجربه‌ای پویا و کاربرمحور فراهم می‌آورند. با این حال، هزینه‌های بالا، نیاز به نگهداری مداوم و محدودیت‌های زیرساختی همچنان به عنوان چالش‌های اصلی در اجرای این نوع طراحی مطرح هستند. به‌منظور رفع این موانع، پیشنهاد می‌شود که از فناوری‌های پایدار و کم‌هزینه استفاده شود و مطالعات بیشتری در زمینه نیازسنجی کاربران و تأثیرات اجتماعی این فضاها صورت گیرد. همچنین، ایجاد چارچوب‌های طراحی استاندارد برای فضاهای عمومی دیجیتالی می‌تواند به‌عنوان راهنمایی برای طراحان و معماران در طراحی محیط‌های تعاملی و منعطف عمل کند. این پژوهش در تلاش است تا با ارائه یک چشم‌انداز جامع از تأثیرات و قابلیت‌های معماری دیجیتال در فضاهای عمومی، به ارتقای کیفیت زندگی شهری و توسعه فرهنگی و اجتماعی جوامع کمک کند.